460 ม.ม. (5.56 ม.ม. เออาร์, เออาร์เอ็ม)400 ม.ม. (7.62 ม.ม. เอสเออาร์ )535 ม.ม. (7.62 ม.ม. เออาร์, เออาร์เอ็ม)508 ม.ม. (ซุ่มยิง)950 เมตรต่อวินาที (5.56 ม.ม.เออาร์, เออาร์เอ็ม)800 เมตรต่อวินาที (7.62 ม.ม.เอสเออาร์ )850 เมตรต่อวินาที (7.62 ม.ม.เออาร์, เออาร์เอ็ม)815 เมตรต่อวินาที (ซุ่มยิง)3.95 ก.ก. (5.56 ม.ม.เออาร์)4.35 ก.ก. (5.56 ม.ม.เออาร์เอ็ม)3.85 ก.ก. (7.62 ม.ม.เอสเออาร์ )3.95 ก.ก. (7.62 ม.ม.เออาร์)4.45 ก.ก. (7.62 ม.ม.เออาร์เอ็ม)6.40 ก.ก. (ซุ่มยิง)979 ม.ม.ยืดพานท้าย/ 742 ม.ม.พับพานท้าย (5.56 ม.ม.เออาร์, เออาร์เอ็ม)915 ม.ม.ยืดพานท้าย / 675 ม.ม.พับพานท้าย (7.62 ม.ม.เอสเออาร์ )1050 ม.ม.ยืดพานท้าย / 810 ม.ม.พับพานท้าย (7.62 ม.ม.เออาร์, เออาร์เอ็ม)1112 ม.ม.ยืดพานท้าย / 845 ม.ม.พับพานท้าย (ปืนซุมยิง)กาลิล (อังกฤษ: Galil, เสียงอ่านภาษาอังกฤษ: /gæˈliːˌl/) เป็นตระกูลอาวุธปืนขนาดเล็กของอิสราเอลที่ถูกออกแบบโดยยิสราเอล กาลิลิและยาอาคอฟ ไลออร์ในปลายทศวรรษที่ 1960 และผลิตโดยอุตสาหกรรมกองทัพอิสราเอลของรามัท ฮาชารอน ระบบอาวุธประกอบด้วยกระบอกขนาด 5.56 ม.ม.สำหรับกระสุนขนาด 5.56x45 ม.ม.แบบนาโต้พร้อมกระสุนแบบเอ็ม193 หรือเอสเอส109 และมีแบบสำหรับกระสุนไรเฟิลขนาด 7.62x51 ม.ม.แบบนาโต้ การออกแบบของกาลิลนั้นมีเพื่อใช้ในสภาพที่แห้งแล้งและมีพื้นฐานมาจากอาร์เค 62 ของฟินแลนด์[1] ซึ่งตัวมันเองนั้นก็ดัดแปลงมาจากปืนเล็กยาวจู่โจมเอเค 47 ของสหภาพโซเวียต มันถูกเลือกให้เป็นผู้ชนะในการแข่งขันสำหรับอาวุธที่จะเข้าประจำการในกองกำลังป้องกันอิสราเอล (คู่แข่งได้แก่ เอ็ม 16 สโตนเนอร์ 63 เอเค-47 และเอชเค33) และเคยได้รับการเข้าประจำการในปีพ.ศ. 2515 เพื่อแทนที่เอฟเอ็น เอฟเอแอลกาลิลมีรูปแบบพื้นฐานทั้งหมดสี่แบบ คือ ปืนไรเฟิลขนาดปกติหรือเออาร์ (AR, Assault Rifle) ปืนคาร์บินหรือเอสเออาร์ (SAR, Short Assault Rifle) ปืนขนาดกะทัดรัดหรือเอ็มเออาร์ (MAR, Micro Assault Rifle) และปืนกลเบาหรือเออาร์เอ็ม (ARM, Assault Rifle and Machine gun)